Paris, mon petit corps est bien las de ce grand monde

Lunettes en Myope: twee manieren om de wereld te weerstaan. Identiek en tegengestelden, van aangezicht tot aangezicht of, vaker, rug aan rug, in een kleine kamer in een tijdloze ruimte. Tweeling en tegenstanders, deze twee meisjes maken er één: Lunettes gebruikt haar bril om haar te helpen de wereld te begrijpen, of op zijn minst te accepteren; Myope kan niets zien, behalve in zichzelf, en verdwaald in haar vage, maar scherpe ervaring van de wereld, komt ze voortdurend in opstand. Aangespoord door Lunettes creëert Myope (in dezelfde stad en klimaat, maar in een andere dimensie) twee personages: Pierrot en Agathe. Tot op zekere hoogte zijn deze twee een onsamenhangende reactie op Myope, Lunettes, buren en verre vertegenwoordigers. Het is erg heet. De bewoners zijn geïnteresseerd in fonteinen en schaduwen. Ze bouwen koele hutten en hangen gordijnen over de balkonbalustrades. Asfalt plakt aan de zolen van sandalen en als het waait wapperen de luifels boven de terrasjes van de cafés.