Upurjērs

Korte film: In deze allegorie over het verloren paradijs verlangt Ildze ernaar vrede en vervulling te vinden door van de stad naar het platteland te verhuizen. Haar gedachten worden echter verteerd door de ziekte van haar kind, haar vervreemding van haar man en zijn afwezigheid. Ondertussen wordt het verdriet van Ildze omhuld door de belofte van troost van de natuur, die nooit komt. Ze probeert te begrijpen waar het begin van de cyclus van opoffering ligt en waar het einde ervan te vinden is. En wie is haar slachtoffer, of is zij het zelf?